Amadou Sanogo
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przewodniczący Narodowego Komitetu na rzecz Przywrócenia Demokracji i Państwa | |
| Okres |
od 22 marca 2012 |
| Przynależność polityczna |
niezależny |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Amadou Haya Sanogo (ur. w 1972 lub 1973 w Ségou) – malijski wojskowy, kapitan. Szef państwa od 22 marca 2012 do 12 kwietnia 2012, jako przewodniczący Narodowego Komitetu na rzecz Przywrócenia Demokracji i Państwa (CNRDRE), który przejął władzę na drodze zamachu stanu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Amadou Sanogo urodził się 1972[3] lub 1973[4] w mieście Ségou w środkowym Mali[3][5].
Ukończył akademię wojskową w Kati w pobliżu Bamako. Kilkukrotnie uczestniczył w kursach i szkoleniach wojskowych w Stanach Zjednoczonych w ramach współpracy obu państw w walce z terroryzmem i islamskim ekstremizmem w Afryce. W 1998 przeszedł szkolenie oficerskie w Fort Benning w Georgii. W 2003 kształcił się w akademii wojskowej (klasa piechoty morskiej) w Quantico w Wirginii. Od sierpnia 2004 do września 2005 oraz ponownie w 2007 brał udział w instruktorskim kursie w języku angielskim w Teksasie. W 2008 uczestniczył w szkoleniu z zakresu wywiadu w Fort Huachuca w Arizonie, a w 2010 przez 5 miesięcy w szkoleniu piechoty w Fort Benning[5][6].
Dzięki zdobytym umiejętnościom, po powrocie do Mali pełnił funkcję tłumacza w czasie konferencji i seminariów organizowanych przez armię. Był również lektorem języka angielskiego w szkole wojskowej Ecole Militaire Inter-Armes (EMIA) w Koulikoro[3].
21 marca 2012 stanął na czele junty wojskowej, która dokonała zamachu stanu i obaliła prezydenta Amadou Toumani Touré. 22 marca objął funkcję przewodniczącego powołanego przez wojsko Narodowego Komitetu na rzecz Przywrócenia Demokracji i Państwa[7][8].
6 kwietnia 2012, pod wpływem presji ze strony społeczności międzynarodowej, nałożenia sankcji gospodarczych i finansowych na Mali przez ECOWAS oraz w obliczu zajęcia północy kraju przez tuareskich rebeliantów, zgodził się na przekazanie władzy w ręce cywilnej administracji. W zamian członkowie junty objęci zostali immunitetem, a ECOWAS zniosła wszystkie sankcje. 12 kwietnia 2012 stanowisko tymczasowego prezydenta objął przewodniczący Zgromadzenia Narodowego, Dioncounda Traoré, który został zobowiązany do organizacji wyborów prezydenckich na terytorium całego kraju w ciągu 40 dni[9][10].
1 października 2013 miał miejsce bunt „zielonych beretów” armii malijskiej w bazie wojskowej Kati. 30 buntowników zaprotestowało przeciwko awansowi na generała korpusu Amadou Sanogo (14 sierpnia 2013). Niezadowoleni domagali się premii. Doszło do strzelaniny w której Sonago został ranny i był przetrzymywany przez buntowników. Sytuacja została opanowana dopiero 4 października 2013. Dwudziestu buntowników zostało aresztowanych w tym kapitan Amadou Konaré i pułkownik Yusuf Traoré[11]. 31 października 2013 gen. Sanogo stanął przed sądem z powodu użycia siły przez jego podwładnych[12]. 27 listopada 2013 został aresztowany, wskutek oskarżenia o współudział w porwaniu i morderstwie[12]. Grozi mu kara śmierci[13].
Amadou Sanogo jest żonaty, ma troje dzieci[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jako Prezydent.
- ↑ Jako p.o. Prezydenta.
- ↑ a b c d Capt Amadou Sanogo: Mali’s junta leader. africareview.com, 26 marca 2012. [dostęp 2012-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-17)]. (ang.).
- ↑ Mali Coup: Amadou Sanogo, Coup Leader, Says He Is Firmly In Control. huffingtonpost.com, 24 marca 2012. [dostęp 2012-03-28]. (ang.).
- ↑ a b Mali’s Amadou Sanogo heading junta. news24.com, 26 marca 2012. [dostęp 2012-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Mali coup leader trained with US military. news24.com, 28 marca 2012. [dostęp 2012-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-29)]. (ang.).
- ↑ Mali soldiers urge calm after coup announcement. BBC News, 22 marca 2012. [dostęp 2012-03-22]. (ang.).
- ↑ Mali rebels claim to have ousted regime in coup. guardian.co.uk, 22 marca 2012. [dostęp 2012-03-22]. (ang.).
- ↑ New Mali leader Dioncounda Traore warns rebels of war. BBC News, 12 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ Interim Mali leader promises vote, anti-rebel fight. Reuters, 12 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
- ↑ Non, le Mali n’est pas sorti de la tourment. francetvinfo.fr, 4 października 2013. [dostęp 2013-11-10]. (fr.).
- ↑ a b Mali 1 Dec 2013. crisisgroup.org, 1 grudnia 2013. [dostęp 2014-03-07]. (ang.).
- ↑ Mali coup leader faces possible death penalty. Al Dżazira, 24 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
